” ชูเฟิง นี่ . . . . . . . “‘ชูเยว่’ ถึงกับพูดไม่ออก
” ใช่แล้ว หญ้าวิญญานฯ สำหรับปีนี้ “‘ชูเฟิง’ ยื่นมือพร้อมนำหญ้าวิญญาณฯใส่มือของ ‘ชูเยว่’
” ข้ารับมันไว้ไม่ได้หรอก นี้เจ้าลืมไปแล้วหรอว่าข้ายังติดค้างหญ้าวิญญาณฯเจ้าอยู่ ?”‘ชูเฟิง’ผลักหญ้าวิญญาณใส่มือ
” ชูเฟิง เจ้าไม่ได้ใช่มันเพิ่มพลังวิญญาณฯงั้นหรอ ? “‘ชูเยว่’ยังคงปฏิเสธที่จะรับ หญ้าวิญญาณ
” ข้าก้าวข้ามระดับ 3 แล้วดังนั้นข้าถึงไม่ต้องการมัน ข้าอยากมอบมันให้เจ้า “คนในตะกูลทุกคนต่างผลักไสเขา ให้ออกจาก ตะกูล เมื่อเขาย้ายมายังโรงเรียนก็มีเพียง ‘ชูเยว่’ที่คอยดูแลช่วยเหลือ
” มันช่วยสามารถช่วยเจ้าได้ ดังนั้นเจ้ารีบนำมันไปใช้เถอะ”
” ชูเยว่ ข้าเคยบอกว่าจะนำมันมาคืนเป็นสองเท่า เจ้าจะให้ข้าผิดสัญญางั้นหรอ? เจ้ากำลังทำข้าลำบากใจอยู่นะ”
” แต่มันเป็นของเจ้านะ เจ้าไม่ได้ใช้มันแต่เจ้ากลับเอามันมาให้ข้า ข้าจะไม่เอาเปรียบเจ้าหรอ “
“ชูเยว่ ข้าเข้าใจความใจดีของเจ้า คนในตะกูล นอกจาก พ่อ และ พี่ ชายข้า เจ้านั้นดีกับข้าที่สุด”
เมื่อได้ยิน ‘ชูเฟิง’ พูด ‘ชูเยว่’หน้ากลายเป็นสีแดง ความอายปรากฎอยู่บนใบหน้า นางกล่าวเบาๆ
” ชูเฟิง เจ้าทำแบบนี้มันทำให้ข้ากำลังอายอยุ่นะ . . . . . หญ้าวิญญาณไม่ใช่ข้าที่ให้เจ้า แต่เปนพี่ ชู กูยู เขาขอให้ข้านำมันมาให้เจ้า “‘ชูเฟิง’ รู้สึก งง ไปชั่วขณะ
” พี่ชายข้าหรอ ? “
‘ชู กู่ยู่’ เป็นลูกชายของ ‘ชูหยวน’ และ เป็นพี่ชาย ของ’ชูเฟิง’
เขาฝึกวิชาอยู่ที่ โรงเรียนหลิงยุน เป็น โรงเรียน #1 ของเขต มังกรฟ้า เขามีพลังวิญญาณ ระดับ 6 ห้วงวิญญาณ อายุ 17 ปี เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดใน รุ่นเยาว์ ของตะกูล
ถึงแม้ว่า ‘ชูเฟิง’ ไม่ได้มีสายเลือดของตะกูล ชู ‘ชู กู่ยู่’ ปฏิบัติกับเขาเหมือนน้องชายแท้ๆ ‘ชู กู่ยู่’ เป็นอีกคนที่ชูเฟิง รู้สึกรัก และ เคารพ
” ข้ากลัวว่าเจ้าจะคิดว่าทำให้พี่ชายนั้นลำบาก ข้าจึงไม่บอกเจ้า แต่ตอนนี้ข้าต้องพูดความจริง . . . .”‘ชู เยว่’ หน้าแดง พร้อมกับรู้สึกผิดต่อ’ชูเฟิง’
” ถึงจะมันอย่างงั้น ความจริงก็คือเจ้านั้นดูแลข้ามาตลอด ยังไงข้าก็ต้องขอบคุณเจ้า นี้เป็นการแสดงความรู้สึกในฐานะน้องชายคนหนึ่ง ดังนั้นเจ้ารับมันไว้เถอะ “‘ชูเฟิง’ พยายามพูดให้นางรับมันไว้
” อีกอย่าง เจ้าก็กำลังจะก้าวสู่ระดับ 5 ห้วงวิญญาณ ดังนั้น หญ้าวิญญาณ 2 ต้นนี้ จึงจำเป็นสำหรับเจ้า อย่าได้ปฏิเสธอีกเลย “
” ถ้ายังงั้น ข้าก็จะรับมันไว้ แต่ข้าแค่ขอยืมเจ้าก่อนเท่านั้น สักวันค่าจะคืนมันให้เจ้า “ชูเยว่กัดฟัน
“ข้าขออีกเวลาหน่อย”ความจริง’ชูเฟิง’พูดได้ถูกแล้ว ที่ว่าเธอกำลังจะก้าว สู่ระดับ 5 ห้วงวิญญาณ มันเป็นขั้นตอนที่สำคัญ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้หญ้าวิญญาณฯ
” รับได้ซะที “‘ชู เฟิง’ยิ้ม
” ใช่แล้วชูเฟิง พี่ชู กู่ยู่ มีของฝากให้เจ้า “‘ชูเยว่’ หยิบจดหมายจากเอวของเธอ
เมื่อ’ชูเฟิง’ได้รับจดหมาย อารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนไป เพราะว่าเขาไม่ได้กลับ ตะกูล เป็นเวลา 5 ปี
เขานั้นไม่ได้พบพ่อและพี่ชายของของเลย ‘ชูเฟิง’ไม่มีหน้าที่จะพบพวกเขา
แต่ในเวลา 5 ปีที่ผ่านมา พ่อและพี่เขา เขียนจดหมายหาทุกเดือน ในที่สุด’ชูเฟิง’ก็จะได้พบพวกเขา
“งั้น พอเจ้าอ่านจดหมายเสร็จเจ้าก็ตามข้ามานะ วันนี้เป็นวันดี “‘ชู เยว่’ ดึงแขน ‘ชูเฟิง’เข้าห้อง
แต่ประตูปิด ‘ชูเฟิง’ ก็ต้องขมวดคิ้ว เขาได้ยินเสียงคนมากมาย มันเป็นเสียงที่คุ้นเคย แต่เจ้าของเสียงเหล่านั้นเป็นคนที่เขาไม่ชอบ
ที่จริง ทันทีที่เปิดประตูออก เค้าก็พบ คนทั้ง 32 คน ทุกคนนั้นเป็นคนที่คุ้นน่าคุ้นตา
ทั้งหมดคือสมาชิกของตะกูล ชู ที่เข้ามาเรียนที่โรงเรียนมังกรฟ้า
สำหรับเขา ‘ชูเฟิง’ สามารถเดาได้ว่าคนพวกนั้นคือใคร มีเพียงไม่กี่คนที่เค้าไม่รุ้จัก เขาจะต้องเป็นสมาชิกใหม่ของพันธมิตร ชู
” นี้ทุกคนนน!!! ดูสิข้าพาใครมา”‘ชูเยว่’ตะโกนอย่างมีความสุข
ทันใดนั้นเหล่าสายตาหันไปยังทิศทางของ’ชูเฟิง’ สายตาพวกพวกเต็มไปด้วยการดูถูกและเกลียดชัง
” อ่อ นึกว่าใคร คนที่ทำให้ตะกูลเราตกต่ำนี้เอง “ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินไปหา ‘ชูเฟิง’
นั้นคือ ‘ชูเฉิง’ พี่ชาย ‘ชูเจิน’ พวกเขาเข้าโรงเรียนมังกรฟ้ามาพร้อม ‘ชูเยว่’ พลังวิญญาณอยู่ในระดับ 4 ห้วงวิญญาณ
” ชูเฟิง รู้มั้ย เจ้าทำอะไรไว้ “‘ชูเฉิง’ชี้หน้า’ชูเฟิง’ พร้อมจ้องด้วยสายตาแข็งกร้าว
” ชูเฉิง เจ้าพูดเรื่องอะไร ? วันนี้เป็นวันสำคัญ ดังนั้นอย่าพูดเรื่องไร้สาระ “‘ชูเยว่’กล่าว
” แล้ว เจ้าจะทำไม? ข้าจะไม่ให้ใครพูดเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับเขา”‘ชูเฉิง’ กล่าวใส่ ‘ชูเยว่’ แล้วจ้องไปที่ ‘ชูเฟิง’
“ชูเฟิงเจ้าทำไรไว้ ? เจ้ามีอะไรก็พูดมา”‘ชูเยว่’ โมโหแต่ก่อนที่พูดจะพูด ‘ชูเฟิง’ดึงเพื่อห้ามเธอ
” เจ้าเป็นศิษย์ฝ่ายนอกโรงเรียนมังกรฟ้าเป็นเวลา 5 ปี เจ้าทำให้ตะกูล ชู ขายหน้า เจ้ายังมีหน้าเข้าร่วมพันธมิตร ชู อีกหรอ หน้าของเจ้าช่างหนายิ่งนัก “
” ชูเฺฉิง หุบปาก “
ใบหน้าของ ‘ชูเฟิง’ยังคงสงบ แล้วยิ้มเบาๆ
” เจ้าจะคิดยังไงข้าไม่ สนใจ ข้ามาทวงของที่เดิมพันไว้ในวันนี้”หลังจากได้ยิน’ชูเฟิง’พูด หน้าของเฉิงเปลี่ยนสีหน้าทันที
“เจ้าว่าไงนะ เดิมพัน? “
” ช่างน่าขำ เจ้าคนนอกมาเรียกร้องของเดิมพันกับจากคนตะกูล ชู เจ้ารู้หรือไม่ว่าสิ่งไหนควรพูดสิ่งไหนไม่ควรพูด”ในขณะเดียวกัน คนตะกูลชูเริ่มวิจารณ์ ‘ชู เฟิง’
” ใช่ๆแล้ว ช่างน่าขำ “
‘ชู เฟิง’ไม่สนใจคำพูดของผู้คน เขาจึงเดินเข้าไปแล้วกล่าว
“เมื่อไม่กี่วัน มีคน มาเดิมพันกับข้า ว่าข้านั้นจะไม่ผ่านการทดสอบเป็นศิษย์ฝ่ายใน ถ้าเขาแพ้ เขาจะมอบหญ้าวิญญาณให้ข้า”‘ชู เฟิง’หยุดต่อหน้า’ชูเซิน’
” ชู เซิน , เจ้าไม่ได้ลืมใช่มั้ย ? “
‘ชูเซิน’นั่งอยู่บนเก้าอี้กำลังกินผลไม้อยู่ในปาก หลังจากได้ยินปากของเขาก็กระตุก น่าซีดในทันที
แน่นอน ‘ชูเซิน’คงไม่ได้ลืมสิ่งที่เขาพูดในวันนั้น เขากลัว’ชูเฟิง’จะพูดเรื่องนี้ เขาจึงนั่งเงียบๆ
‘ชูเฟิง’เริ่มพูด
“หลังจากที่ข้าได้ของแล้วข้าจะไป”ชายหนุ่มข้างๆ ‘ชูเซิน’พูดขึ้นมา
” ชูเฟิง เจ้ามีหลักฐานอะไร แค่เพียงคำพูดของเจ้าเราต้องเชื่องั้นหรอ “
ชายหญิงส่วนใหญ่เห็นด้วยกับคำพูด แน่นอนว่าเขาไม่เข้าข้าง ‘ชูเฟิง’
” ชูเว่ยกล่าว ถูกต้อง เจ้ามีหลักฐานอะไร หากเจ้าพนันกับชูเซิน เจ้าก็นำหลักฐานออกมาไม่งั้นจะถือว่าเจ้ากล่าวหาชูเซิน “จู่ ๆ ‘ซูเฉิง’ตะโกนออกมา เพราะเขาเป็นพี่ของ ‘ชูเซิน’
” ใช่แล้วๆ เอาหลักฐานออกมา ไปงั้นเจ้าก็ออกไปซะ “หลังจาก’ชูเฉิง’กล่าวทุกคนก็เริ่มตะโกน
แม้แต่สมาชิกที่เพิ่งจะเข้าร่วมพันธมิตร ยังสามารถบอกได้เลยว่า ที่ยืนของ’ชูเฟิง’แทบจะไม่มี คนอื่นๆก็ต่างพาดูถูกเขา
” ข้าเป็นพยานให้ ชูเฟิง “‘ชู เยว่’ที่เงียบอยู่นาน จู่ๆก็เริ่มพูด